Czy zdarzyło Ci się kiedyś zastanowić, jak relacja z Twoim ojcem wpływa na Twoje dorosłe życie? Czasami zupełnie nie zdajemy sobie sprawy, że sposób, w jaki przeżywaliśmy tę więź w dzieciństwie, ma ogromne znaczenie dla naszych wyborów, poczucia wartości, a nawet zdolności do budowania trwałych relacji.
Ojciec – pierwszy przewodnik po świecie
Zanim jeszcze zaczniemy rozumieć, jak funkcjonuje świat, tata często jest tym, kto pokazuje nam jego zasady. To od niego uczymy się, jak radzić sobie z wyzwaniami, jak stawiać czoła trudnym sytuacjom i jak mierzyć się z porażkami.
Pamiętam, jak mając sześć lat, pierwszy raz wsiadłem na rower bez bocznych kółek. Tata biegł za mną, trzymał siodełko i powtarzał: „Nie boj się, dasz radę!” A potem? Potem puścił. Wylądowałem na trawie, ale jego głos wciąż brzmiał mi w głowie: „Dasz radę!”.
To właśnie ojciec często uczy nas odwagi – nawet jeśli oznacza to kilka siniaków po drodze.
Gdy ojciec jest obok
Dzieci, które doświadczają bliskiej, pozytywnej relacji z ojcem, często wyrastają na pewniejsze siebie dorosłe osoby. Taki ojciec przekazuje im poczucie własnej wartości, uczy samodzielności i pokazuje, jak budować zdrowe relacje.
Silna więź z ojcem może dać:
✔ Pewność siebie – łatwiej podejmujemy decyzje, mniej boimy się ryzyka.
✔ Umiejętność radzenia sobie z porażkami – zamiast się poddawać, uczymy się z nich.
✔ Sprawczość – wierzę, że mam wpływ na swoje życie i potrafię je kształtować.
Wielu dorosłych, którzy mieli obecnego, wspierającego ojca, z nostalgią wspomina wspólne budowanie domków na drzewie, naprawianie samochodu czy nocne rozmowy o życiu.
Gdy ojca brakuje
A co, jeśli ojca nie było? Może był fizycznie nieobecny, może pracował całe dnie albo był emocjonalnie niedostępny.
Taki brak może zostawić po sobie pustkę, którą próbujemy wypełnić w dorosłym życiu. Czasem przekłada się to na brak wiary we własne możliwości, trudności w nawiązywaniu relacji czy nawet poszukiwanie autorytetów w niewłaściwych miejscach.
Pamiętam mojego znajomego, Adama. Jego ojciec zostawił rodzinę, gdy Adam miał pięć lat. Przez całe dorosłe życie szukał mentora, nauczyciela, który pokaże mu, jak funkcjonować w świecie. Ale dopiero gdy samodzielnie zmierzył się z brakiem ojca, zaczął budować swoją siłę.
Jeśli doświadczyłeś braku ojca, możesz czuć:
❌ Lęk przed podejmowaniem decyzji
❌ Trudności w zaufaniu innym
❌ Skłonność do perfekcjonizmu (chęć udowodnienia swojej wartości)
Jak odzyskać równowagę?
Niezależnie od tego, jakie było Twoje dzieciństwo, masz wpływ na to, co dzieje się teraz. Nie możesz zmienić przeszłości, ale możesz zmienić swoje podejście do niej.
1. Nazwij swoje uczucia
Zamiast spychać emocje na bok, przyjrzyj się im. Czy czujesz żal? Złość? Smutek? Wypowiedzenie tego na głos albo spisanie może pomóc Ci zrozumieć, jak wpływają na Twoje obecne życie.
2. Pracuj nad relacją (jeśli to możliwe)
Jeśli Twój ojciec wciąż żyje, spróbuj nawiązać rozmowę. Może to nie będzie od razu głęboka rozmowa o uczuciach, ale wspólnie wypita kawa może być pierwszym krokiem.
3. Daj sobie pozwolenie na wybaczenie
Czasem trzymamy w sobie urazy, które nie pozwalają nam ruszyć dalej. Wybaczenie nie oznacza zapomnienia, ale pozwolenie sobie na uwolnienie się od ciężaru.
4. Znajdź wsparcie
Nie musisz przechodzić przez to sam. Możesz porozmawiać z terapeutą, mentorem lub kimś, komu ufasz.
5. Zbuduj to, czego Ci brakowało
Może Twój ojciec nie nauczył Cię pewnych rzeczy, ale możesz nauczyć się ich samodzielnie. Jeśli brakowało Ci wsparcia, stań się swoim najlepszym wsparciem. Jeśli brakowało Ci akceptacji, znajdź sposoby, by samemu ją sobie dać.
Relacja z ojcem ma ogromny wpływ na nasze życie, ale to my decydujemy, co z nią zrobimy. Możemy budować na tym, co dostaliśmy, albo uzupełniać to, czego zabrakło. Każdy ma swoją historię, ale ważne, byśmy umieli ją zaakceptować i przejść dalej – silniejsi, bardziej świadomi i wolni.
A Ty? Jakie masz wspomnienia związane z ojcem? Jak wpłynęły na Twoje życie? Podziel się swoimi myślami!
